Bilenler bilir, sanayide Halk Bankası arkasında Coşkun Güveç diye bilinen bir güveç lokantası var. Şehirde yer yer insanların dillerinde dolaşan bir lokanta. Eti nasıl güzel, nasıl lezzetli anlatılır dururdu. Bir fırsatını uzun süre bulmuşken, söz konusu işletmeye gidiyorum. Amacım burada ne reklam yapmak, ne üzüm yemek, ne bağcıyla hasbihal etmek. İşletmenin sahibini bile tanımam.
İçeri girip, üst kata çıkıyorum... Özellikle üst katta, her tarafta, bir bayram edasıyla asılmış, bayraklar gözüme ,ilişiyor. Rengine kurban olduğum, süsüne canımı verdiğim, hayatımda bana zaaf olmuş en güzel nesne, duvarlarda, tavanda, her tarafta asılıyor. BAYRAĞIN RENGİ, İÇİMİ ISITIYOR. Duruşu gönlümü şenlendiriyor. Unutuyorum açlığımı. İzliyorum her yanını...
Hizmet eden kıymetli garsonların başlarında OSMANLI FESLERİ. Özentisi kendisine diyorum belli ki içimden patronun. KENDİNE ÖZENEN, KENDİ OLAN İNSANLAR SAYGINDIR, KIYMETLİDİR, ADAMDIR, ADAMIN DİBİDİR.
Duvarlarda asılı olan tablolar, camii resimleri, yurdum insanını, bizi mekanla özdeşleştiriyor.
Aklıma direk, ticari hayatımdan tanıdığım kurnaz esnaf modeli ve sözleri geliyor. Bne esnafım canım, benim her fikirden müşterim var, niye renk belli edip müşterilerimi kaçırayım ? Bu söz zaten baştan aşağı karakterim yok, para benim bütün değer yargılarımın üstünde ya da ben satılığım anlamına geliyor.
SANAYİNİN ORTASINDA BİR LOKANTA SAHİBİ, RIZIK KAYGISI GÜTMEKSİZİN, GÖĞSÜNÜ GERE GERE TÜRK BAYRAKLARINI ASMIŞSA DÖRT BİR YANA, BU O İNSANIN, İLERİ DÜZEYDE FİKİR ADAMI OLDUĞUNU GÖSTERİR.
RIZKA ALLAH KEFİL MADEM, KULA NEYİ BEĞENDİRİR Kİ İNSAN.
Az sonra yemeklerinden tadıyorum ve kesin bir karar veriyorum, dışarıda yemek yiyeceksem, bilmem neyle süslenmiş bilmem nerede değil, bu ben Türk lokantasıyım diyen güzel ve nezih yerde yiyeceğim diyorum.
Garsonla işletmeye dair biraz sohbet ediyoruz, bir bakıyorum, yanımızdan önlüklü ortaca yaşlı bir beye efendi geçiyor.
İŞLETME SAHİBİ SİZ MİSİNİZ DİYORUM, GAYET SAKİN VE MÜTEVAZİ EVET DİYİNCE ASLINDA PEK DE EMİN OLAMIYORUM. Hizmeti yapan garson birazdan tekrar işletme sahibi diye getirince iyice şaşırıyorum. Garsonlarıyla aynı önlüğü giyinmiş, temiz yüzlü, duruşundan zaten fikri peşinde değil işletmesini canını verebilecek, dik duruşlu bir beyfendi. COŞKUN ABİ... Sanayiyi bayraklarla süslemiş.
SİZE TEŞEKKÜR EDERİM DİYORUM. Yediğim et için, yemek için teşekkür ettiğimi düşünüyor. Ama yemek için değil diyorum, ŞAŞIRIYOR.
Şu asılı duranlar var ya bunlar benim hayattaki tek zaafım, yemeklerini güzel belki ama, siz bunlarla 12 den vurdunuz ve bitirdiniz diyorum.
O BAYRAĞIN EŞİ DE BENZERİ DE, GÜZELLİĞİ DE HİÇ BİR ŞEYE BENZEMEZ DİYE KARŞILIKLI HEMFİKİRLEŞTİĞİMİZ BİR KONUŞMA YAPIYORUZ. VE BEN MİNNET HİSSEDİYORUM TEŞEKKÜRÜMÜ BİRDEN BURDAN YAPMAYA....... TEŞEKKÜRLER COŞKUN AĞABEYİ, ETTEN ÖTE NAZLI BAYRAKLAR İÇİN ....
