Türban denildiğinde akla gelen ilk şey, modernleşmenin göstergesidir. Anneannesi gibi örtünmek istemeyenlerin bulduğu modern bir tarz dır..
Başörtüsü ise anneannelere özgü bir norm ve bu açıdan gelenekseldir. “Türban” ve “başörtüsü” ayrımını biz yapıyoruz aslında..
Başını örtenlerin büyük bir kısmı açısından böyle bir ayrım söz konusu değil. Başını “türban” şeklinde örtüp de, “başörtülüyüm” diyen çok kadın var.
Türbanın içi boşaltıldı mı? Neden bu hale geldik? Eskiden farklı bir mücadele varken şimdi neden aksesuar halini aldı?..
Nenelerimizin, yazma, yaşmak, eşarp, yemeni, başörtüsü dedikleri o masum şey seküler dünya da adını türbana mı bıraktı? Oysa başörtüsü kıymetliydi.. Namaz, Oruç, Hacc kadar kıymetliydi..
Yasaklar da öyleyse kıymetlidir.. İslam dini; helal ve haramdan ibarettir. Helalin karşılığı sevap, haramın karşılığı günahtır..
Şimdi ki nesil Kur’an ve Sünnet’ten uzak sadece bir sebep dâhilinde türbanı örtmektedir. Bu eksende şehamet dini gayret dini ancak Müslümanlık olmaktan çıkıyor. Nerede o başörtüsü için mücadele eden 1980 Türkiye’sindeki okuma mücadelesi veren kızlarımız.
Nerede okullarını dört beş hatta sekiz yıl tehir ettiren kızlarımız. Elhamdülillah artık okuldan başörtüsü için ayrılan kızlarımız yok artık..
Ama artık kolaycılığa kaçan cesaretsiz bir nesil yetişiyor. Neden peki kızlarımız bunu neden yapıyor? Siyasi bir belirginlik mi..? İş, eş ve bir statü kaygısı mı?
İşte o bir çok genci okulundan eden devlet kurumlarında çalışma mücadelesi veren genç kızlarımızın mücadelesi kazanım elde ettikten sonra kıymetini yitirdi..
Şimdi büyük sektör bu mevzudan para kazanıyor tesettür modası.
Öz benliğinden uzaklaştırılmış örf ve ananeden yoksun nesiller için vah demek lazım.
Ah vah demeden dizlerimizi vurmadan gençlerimizi bu sembolik içi boşaltılan, aksesuar ve beğenilme arzusundan öteye geçemeyen özentiden kurtarıp gerçek benliğine özüne çekmek lazım.
O türbanı ALLAH için sevmek, ALLAH için taşımak ve ALLAH için icra etmek lazım.
Gerisi kocaman bir boş..
Saygıyla kalınız ..
