Dünyanın çatısından bakıyorum yeryüzüne. Yeryüzü insanına.
İçim acıyor. Sevgi adına, barış adına bir iz arıyorum.
Kin ve kan kokuyor Ortalık!
Bir çare diyorum ,yok olan değerler adına. Yok olmaya yüz tutan insanlık adına. Bir çare?
Gözüm çalışma masamın orta yerinde duran kitabın kapağına takılı veriyor bir anda bunca fikir keşmekeşi arasında. Işıklar yanıp sönüyor beyin hücrelerimde. Yüzümde ‘Gece yarısı Çocukları’nın utancı….
Hz.Muhammed Ve Evrensel Mesajı!
Gülümsüyorum kendime. Çareler elimizin altında aslında, görmeye yürek gerek. Gören gözle değil, gönül gözüyle bakınca anlıyorsun ki bu gün gelinen noktaya bin yıl öncesinden çareler üretilip konmuş zaten önümüze. Her kilitli kapının bir anahtarı vardır. Ben de kilit altı düşüncelerimin sır kilidine ulaşıveriyorum bir anda. Bin yıllık yolculuğa gönül gözümü açıp çıkıyorum. Gören dünyalık gözümü kapıyorum. Cemre_iAkabedeyim .Bende elimdeki yedi taşı atıyorum. Kurbanlık develerin kesilişini seyrediyorum. Kabe etrafında tavaftayım.(Allah nasip eder inşallah cümlemize )Rebia b. Ümeyyenin yanına oturuyorum. Tek kelimesini kaçırmamak adına, söylenecek sözlerin.
Gün: Büyük Hac günü.9 Zilhicce 10/6 Mart 632
Yer: Adem ile Havva’nın yeryüzünde buluştukları Urane vadisinde, Arafat Meydanı
Günlerden Cuma.(Arefe)Ve meydanda yüz bini aşkın Müslüman.
Kasva adlı devesinin üzerinde;
Yüce Allah’ımızın ‘Biz seni Ancak Alemlere rahmet olarak gönderdik’ buyruğuna muhatap kıldığı ve insanlık Tarihine son Peygamber olarak gönderdiği Muhammed Mustafa(s.a.v).
Ey İnsanlar !diye söze başlıyor. Anlıyorum ki tüm insanlığa sesleniyor. Cahiliye döneminden milenyum çağına, bana sesi ulaştı. Tüm insanlara da ulaşsın istiyorum.
Ben İlahiyat Bilimci değilim eğer, sürçi lisanım olduysa af ola…Benim fikirlerimdir .Fikirlerimi belirttim. Allah tüm insanlığa derin görüş ve basiret ihsan eylesin…
