Sevgi; sevme duygusu, bir kimseye veya bir şeye muhabbet besleme hissi! Sevgi, insanlarda doğuştan bulunan fıtrî bir duygudur. Sevgi varoluşun tohumudur, çekirdeğidir, özüdür. Sevgi; insanın, harcandıkça çoğalan tek sermayesidir. Sevgi, huzur ve mutluluktur. Sevgi ile insanların kalpleri birleşir ve huzur bulur. Sevgi ile topluma huzur ve barış gelir. Sevgi, Allah’ın insanlara verdiği en büyük nimetlerden biridir. Allah, insan fıtratını sevmekten ve sevilmekten zevk alacak, dostluktan ve yakınlıktan hoşlanacak şekilde yaratmıştır.
Allah Sevgisi
İnsan, kendisine iyilik edeni sever. Allah, iyilik edenlerin başındadır.  En çok sevmemiz gereken varlık, Allah’tır. İnsana varlığı, rızkı, sağlığı, sahip olduğu her şeyi veren Yüce Allah’tır. “Allah’ın verdiği nimetleri sayacak olsanız sayıp bitiremezsiniz” (16/Nahl, 18) buyrulmaktadır. En büyük sevgi Allah sevgisidir. Allah sevgisi, ruhlarımızın gıdası, gönüllerimizin huzur ve mutluluğu, maddî ve mânevî sıkıntılarımızın ilacıdır. İnsan için en büyük mutluluk, Allah sevgisine ulaşmaktır.  Müslümanın görevi, sevgisini iyiye, güzele ve meşru olana yöneltmektir. Allah Teala Şöyle buyurur:  “İnsanların bazısı, Allah’tan başkasını Allah’a eşler, benzerler edinir de onları Allah’ı sever gibi severler. İman edenler ise en çok Allah’ı severler.” (2/Bakara, 165). Tabii ki, mü’müminler en çok Allah’ı sevmelidir. İslâm dini, aynı zamanda sevgi dinidir. Allah’a imanımız sevginin eseridir. Allah sevgisi imanın göstergesidir. Kul Allah’ı sevdiği gibi, Allah da kulunu, yarattığını sever. “Allah onları, onlar da Allah’ı severler.” (4/Mâide, 54) 
Peygamber Sevgisi 
Hz. Peygamber’i sevmek, her mü’min için en gerekli bir görevdir. Zira sevgili Peygamberimiz (sav) şöyle buyurmaktadır: “Sizden birinize ben, annesinden, babasından, çocuklarından ve bütün insanlardan daha sevimli olmadığım müddetçe o kimse tam iman etmiş olamaz.” (Buhârî, İman 7) Bu sevgi bir insanda gerçekleşmezse, o insan gerçek mü’min olamaz. Allah’ı sevmek, O’nun gönderdiği son Peygamber Hz. Muhammed Mustafa (sav)’e uymakla olur. Peygamber’i sevmek demek ise, onun izinden gitmek ve her işte onu örnek almak demektir. Hz. Peygamber (sav)’in güzel ahlâkıyla ahlâklanmak ve bütün kötü ahlâk ve davranışlardan sakınmaktır. 
Mü’minlerin Birbirlerini Sevmesi
İslâm dinine inanıp şirkten uzaklaşarak sâlih amel işleyen her insan, mü’mindir. Mü’minler de birbirleriyle kardeştir (49/Hucurât, 10). Allah mü’minleri kardeş ilân etmiştir. “Sizin dostunuz Allah, O’nun elçisi (Hz. Muhammed) ve iman edenlerdir.” (5/Mâide, 55). Mü’minler, birbirlerini Allah için sevmelidirler. “Din kardeşini seven kişi, ona sevdiğini bildirsin” (Ebu Davud,  Edeb 113). Tabii ki, yukarıda da belirttiğimiz gibi en çok Allah’ı ve Rasûlünü sevmeliyiz. Ayrıca annemizi, babamızı, eşimizi, çocuklarımızı, kardeşlerimizi, akrabalarımızı, komşularımızı ve arkadaşlarımızı da Allah rızası için sevmeliyiz ve bu sevginin gereği ne ise onu da yerine getirmeliyiz. Bu sevginin artması ve devamı için yakın ilgi, güven, sabır, hoşgörü, güleryüz, güzel söz, iyi davranış ve hediyeleşmek de gerekir. Sevgili Peygamberimiz: “Birbirlerinize hediyeler verin, muhabbetiniz artar” (Muvatta, Hüsnü’l-Hulk, 16) buyurur. 
Onun için çeşitli bayram, mübarek gün, düğün gibi sebeplerle, çeşitli fırsatlarla sevdiğimiz kişileri aramalı,  onların durumlarını sormalı, mümkünse onlarla görüşmeye çalışmalı ve hediyeler vermeliyiz.  Böylece sevginin artmasına katkı sağlamış oluruz.  Yunus Emre’nin “Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım, sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.” sözü gibi sevgi ile fert,  aile ve topluma huzur ve mutluluk gelir. Güzel ve faydalı şeylerin olmasına sebep olur.  Bütün varlıklara ve özellikle insanlara sevgiyle yaklaşmak gerekir. Sevgi, kin ve nefretin zıddıdır. Kin ve nefret duygusu taşıyanlar, sevgiden yoksun olan kimselerdir. Bu gibi kimselerden insanlara fayda değil, zarar gelir. Her türlü kötülüklerin, terörün, yanlışlıkların,   ahlaksızlıkların ve olumsuzlukların temelinde sevgisizlik vardır. Sevgi, insana başarı ve mutluluk sağlar. Allah sevgisi, dünya ve âhiret mutluluğuna ulaştırır. Ne mutlu yüce Allah’ın dostluk ve sevgisini kazananlara! Ne mutlu Allah sevgisi gönlünde yer etmiş olanlara! Ne mutlu Allah için, O’nun rızasını kazanmak için birbirini sevenlere!