Hak yolunda, Düşsen çamurlara, Ellerinde kir pas olsa da Yüreğinde Sevda oldukça. Yükün ağır gelmez Sırtına. Yine yollardayım. Engelleri aşmaya yeminliyim. Gözlerdeki yaşı silip Titreyen elleri öpmeliyim. Sol yanın sesini, Sol yanıma dinletmeliyim. 3 Aralık Dünya Engelliler gecesinde bir söz verdik. Engelleri elimizden geldiğince,kaldıramazistekte,bir nebze olsun, Rahatlatacaktık. Her güne bir anlam yüklenmiş. Her günün bilmem ne günü diye ilan edilmiş. 3 Aralık’ta Engelliler günü olmuş. O zaman bir gün olmama şartını kabul ederek, O günde bir etkinlik yapmaya karar verdik. El Ele Konfederasyonu olarak. 3 Aralık Dünya Engelliler gecesi düzenledik. Bu gece de engelli kardeşlerimizi eğlendirelim ve aileler,evlatlarının yüzlerindeki mutluluğa bakıp Biran dahi olsa mutlu olsunlar istedik. Çok şükür başardık. Berlin Başkanı olarak görev almıştım. Başkan deyince öyle makam anlamayın))
Daha çok çalışmaktı. Daha çok yorulmak... Geceleri düşünüp Gündüzleri koşturmaktı. Hatta beklenmeyen ani bir ameliyat olmuştum. Narkozdan uyanınca, Aklıma ilk gelen gecemiz için daha neler yapabilmek olmuştu. Tabiki tek başıma değildim. Benim kanatsız meleklerim vardı. Onlar ile yüreklere uçucaktık. Mutluluk kolay elde edilmez ki, Bizlerde çok çalıştık. Ve başardık. Gecemiz çok güzel ve verimli bitmişti. Yüzlerde mutluluk tebessümü Yüreklerde birliğin beraberliğin sevgisi vardı. Gecemizde toplanan bağışlar ile de Türkiye’de ki engelli kardeşlerimize evlatlarımıza akülü,manuel sandalyeler alıp dağıtacaktık. Evet,tırımız Almanya’nın nünberg şehrinde yüklendi. Manuel,akülü,banyo Sandalyeleri Sokak motorları Yürüme arabaları... İşin belki de en güzel kısmına gelmiştik. Lakin zorluğu da , bir o kadar fazla idi. Bir şehrimizden dağıtım yapma kararı aldık. Diğer şehirlerimizi davet edip, O şehrimizde yapılacak bir program ile Mutluluğu yani sandalyeleri dağıtacaktık. Daha öncede bizlere farklı yardım programlarında ilçelerinde misafir eden Değerli Ardeşen Belediye Başkanı Hakan Gültekin bey ile kısa bir konuşma yaptık.
