İçi masumiyet, saflık kokan değerlerin kimyasını bozmaya başlayalı anlamlarını günlere sıkıştırmaya, kıymetlerini madde ile özdeş kılmaya başladık.

Özenti gençlik, tv den aldığı, internetten gördüğü, boş beleş, manasız kültürle yoğrulmanın sonucunda sudan çıkmış ördek misali, bir kendini yaşayamaz hale geldi.

Kapitalist sistemin, daha fazla satış ve daha fazla para amaçlı ortaya attığı gün ve günler, ne mutlu bize ki en güzel takipçiliğini yapıyoruz.

Soğan ekmek yiyen kadının, Yaratana şükrü, yakınmaması, isyan etmemesi, soğanı getiren eşin elini öpebilmesidir sevgili vs günü. 

Doğum günü, eşini dünyaya getiren insanın annesine saygıda kusur etmemek, babasını baba gibi sahiplenmek, eksiğinde yanında olmak, evladınım dedirtmektir.

Çok çok parası olmasına rağmen, cebinin şişkinliği, beyin travması yaşatmamış, adam gibi adam olabilmektir 14 Şubat. Sadakattir.

Güven verin kadınlara para değil...Samimi olun.

Şefkat hediye edin sevdiğiniz insana, millet düğünde görsün diye hediyeler değil.

Saygı sunun karşısındaki erkeğe, erkek olduğunu bilsin, hissetsin, gurur duysun bundan, bu bir kadında eziklik değil,

Yarış yapmayın yanınızdaki, yastığınızdaki ile. Paylaşmayı öğretin, vermeyi düstur edinin, almayı değil.  

Fedakar olabildiğiniz ölçüde, insan, insanlığı başardığınız ölçüde sevgili, eş, dost, arkadaş, anne, baba, evlatsınız.

Bir güne sıkıştırılan değer değil, gösteriştir. Bir günle anımsanan yüzeyseldir, derin değil. En güzel sevgi ise katıksız olan, beklentisiz olan, samimi olan, dürüst olandır.

Kaç sevgi var etrafınızda içinde bunlar barınan ? Kaç örnek gösterirsiniz bana bilmem ama, hediyelerle geçici gösteriler yapan çok insan var buna eminim.

Gösteri toplumu oluşumuz değer yargılarımızı da yerinden sarstı. Artık, şekil, gösteri ve gösterişle çoğu şey yol alıyor.

Önemseme kat sayımız ile hediyeleşmelerimiz paralel tutulmaya başkandı. Öyle de deme canım, önemseyen insan kıyar der gibisiniz.

Kağıt parçalarıyla alınan eşya mı, eşyaya ruhu katan mana mı kıymetli ? Buna bakmak lazım, Tke bakınmak değil, görmek lazım.

Bu 14 Şubatta, gelin ne yapın, hediye almayın, paralar saçmayın.Kalem kağıt çıkarın, hayatı paylaştığınız için neler yapmışsınız, yazın, en büyük fedakarlığınızı not edin,
bundan sonra yapabileceklerinizi karalayın.

En büyük şansınız nedir bunu betimleyin, en zor anında kaç kez can oldunuz bunu düşünün ve karalayın.

Sonra bu yazdığınız uzunca metni, hep saklamak kaydıyla, hayat yoldaşınıza, sevgilinize sunun. Yaşdıklarınızın derinliklerine göre, sizi anılarınızı yeniden hissettirip, yaşatacak ve etki edecek başka bir hediye modeli yoktur.

Gelin bu sene manayı, duyguyu hediye edin sevdiğinize..................