Sen Hakk’a tevekkül kıl
Teslîm ol da rahat bul
Her işine râzı ol
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler!
    Yüreğin huzuru 
Hasta ruhun ilaçı,
Fani dünyanın aydınlık yolu,
Mahşerin ,hesap tartsının korkusuz
Okkası...
    Niyet ettim sana teslim olmaya.
Niyetim salih de,
Nefsime geçmiyor hükmüm.
Biçare imanım ruhumla mücadelede.
Ya Rabb ,beni bana bırakma.
    Teslimiyet ne ulvi bir duydudur.
Rabb ile teselli bulmadır.
Misafir olduk bu cihana,kalmak için
Mücadelemiz yoktur.
Kocaman dır dünya,bir nefes nedir ki,
İçinde..
Alsan da bilmez
Versen de..
Senin olan dır,imtihan ile yaşamak.
Ondan dır ,cihana boş vermeyip,
Rızayı kazanarak mücadele etmek.
Ana karnına sığarken ,sığmadık fani aleme,hep istedik.
Olmayınca isyan ettik.
Neden 
Niçin 
Demeyi bildik te,
Hamd ile
Şükür olsun diyemedik.
Bizlerden üstün olana imrendikte,
Açlık ile ağlayıp
Hastalık ile inleyeni göremedik.
Cahilliğimizi okullara giderek bitiremedik.
Çok okumak mıydı yoksa çok öğrenmek miydi...
Bir insan olabilmek çok zor muş.
Deyip gülüp geçtik.
Aklı başımız da tutmak için,kitaplara gömüldük,
Lakin yüreğimize merhameti ekemedik.
İlim öğrenmek kutsal dır.
İlim bile cahilleştik.
Araştırmadan kabul ettik.
O dedi
Bu dedi
Deyip alıp hayatımıza yerleştirdik.
Beğenmeyince de...
Kabahatı üstümüzden çıkarıp başkasına giydirdik.
Ah be insan !!
Tevekkül
İle
Teslim olabilseydik,
Çalışmanın ibadet olduğuna inanırdık.
Kulların sevdasını kazanmaya
Rabbin rızasına sahip olurduk.
    Niyet ile tevekkül
Beraber olunca teslim olmanın hazzı ile 
Gülümseriz cennete.
Sevgilerimle