Joseph Nicephore Niepce. Gerçek anlamda ilk fotografik görüntü 1826 yılında Niépce tarafından elde edilmiştir. Niépce deneylerine ışığa duyarlı madde olarak gümüş klorür kullanarak 1816 yılında başladı. Ancak ilk fotografik görüntüyü on yıl sonra başka bir yoldan elde etti. Filistin’deki Ölü Deniz’in Judea asfaltit gölünden çıkan Judea bitümünün (bir tür asfalt) ışık etkisi ile sertleşme özelliği vardır. Niepce, kurşun – kalay alaşımından (pewter) bir levhayı parlatarak üzerine ince bir Judea bitümü katmanı sürdü ve bir camera obscura içine koyup 8 saat süreyle pozlandırarak Chalon-sur-Sâone’daki evinin penceresinden görünen görüntüyü saptadı. Daha sonra levhayı terpentin kullanarak “develope” etti. Işık alan yerlerdeki bitüm sertleşmiş, ışık almayan yerlerdeki bitüm ise sertleşmeden kalmıştı. Sertleşmeden kalan bitüm . terpentin tarafından çözülünce kalıcı bir görüntü ortaya çıktı. Bu buluş 8-10 saat güneş ışığı ile pozlandırmayı gerektirdiğinden heliography olarak adlandırıldı. Niépce, 1826 yılı Haziran veya Temmuz ayında kamera yardımıyla elde ettiği dünyanın ilk fotoğrafı konusunda 8 Aralık 1827’de İngiltere’deki Royal Society’ye bilgi verdi. Niépce’in yöntemi üç bakımdan yetersizdi. Birincisi çok yavaştı, asıl görüntü keskin değildi ve üçüncüsü, yalnız bir kopya elde edilebiliyordu. Louis Jacques Mandé Daguerre. Paris Operasında sahne ressamı olarak çalışırken doğru perspektifli çizimler için camera obscura kullanmaya başladı. Daha sonra görüntünün kimyasal yolla saptanması ile ilgilenmeye başladı. 1826’da Paris’li optikçi Vincent Chevalier’den Niepce’in bu konudaki çalışmalarını ve başarısını öğrendi ve ortak çalışma konusunda 14 Aralık 1829’da anlaşmaya varıldı. Niépce’in 1833’deki ölümü üzerine Daguerre çalışmaları tek başına yürütmeye başladı. İki yıl sonra görüntünün sodyum klorür ile sabitleştirilmesi yöntemini buldu. Bu yöntem heliography’den bütünüyle farklıydı ve buluşunu Daguerreotype olarak kendi adına adlandırmaya karar verdi. 1837’de iyi sonuçlar elde etmeye başladı. Daha önce 7-8 saat olan pozlandırma süresi yarım saatin altına düştü. Daguerreotype yönteminde gümüş kaplı bakır levha temizlenip parlatılır ve gümüşlü yüzü iyot buharına tutularak elementel gümüş ışığa duyarlı gümüş iyodüre (Agl) dönüştürülür. Levha kamerada pozlandırılır ve bu sırada gümüş iyonları fotokimyasal olarak elementel gümüşe indirgenir. Daha sonra levha 20 dakika süreyle cıva buharına tutulur ve bu sırada elementel gümüş cıva ile alaşım (amalgam) oluşturur. Böylece ışık almış olan yerlerde beyaz gümüş amalgamı oluşurken ışık almamış yerler koyu olarak kalır ve pozitif bir görüntü oluşur. Gümüş iyodürün aşırısı sodyum tiyosülfat ile yıkanır ve altından parlak gümüş çıkar. Cıva levha üzerinden kolaylıkla uçtuğundan levha camla kaplanır. Daguerre tarafından 1837’de ilk elde edilen fotoğraf Paris’te Fransız Fotoğrafçılık Derneği’nde saklanmaktadır. Daguerre’in yöntemi ilk kez 1839’de Gazette de France’da açıklandı. Daguerre buluşu için İngiltere’de patent aldı. Fransa’da ise etkin bir politikacı olan fizikçi François Arago, buluşun 7 Ocak 1839’da Bilimler Akademisinde kısaca duyurulmasından sonra Fransız Hükümeti’ne başvurarak patent haklarının satın alınması ve buluşun bütün dünyaya serbestçe yayılmasının sağlanmasını istedi. Gerekli yasal işlemlerden sonra bu konudaki yasa Fransız Parlamentosu’dan geçti.