Haince bir pusuya yatmış düşman, inlerine sığınmış, çevresini örmüş, korku mayınları ile kaçıyor saklanıyor, masum insanları rehin alıp arkalarına saklanıyor, acımasızlıkta sınır tanımayan düşman. Kolay değil rehin alınmış bir vatandaşı burnu kanamadan kurtarmak.
Bir tarafta sevgi ve merhametle örülmüş kurtarıcı, bir tarafta nefret öfke ve düşmanlığa bürünmüş terörist. Yaşamla zülüm arasında bir köprü o. Öyle bir ölüm ki tarifi imkânsız. Peygamber müjdesine nail olan bir ölüm. Rehin alınmış bir yaşlı nineyi sırtında götürürken dua yağmuru ile güven duvarı, sadakat duvarı… Teröre öfke dolu yürekler her gün lanet yağdırmakta. Yahut bir yavruyu kucaklarken sevgi şefkat ve merhametle taşırken onları unutmak ne mümkün… Asla yılmadan, yorulmadan, usanmadan tek bir rehineyi, tek bir aileyi geride bırakmadan huzuru güveni bulmadan o kutsal görevlerini icra etmekteler.
Birçok ananın yüreği yanıyor! Birçok çocuk yetim kalıyor… Sevgi sözcükleri hüzne boyanmış… Tüm bu hüznün ortasında bir ses yükseliyor… “VATAN SAĞ OLSUN” Bir annenin bir babanın yahut bir sevgilinin haykırışı olabilir bu. İşte o an düşmanın yüreğine öyle bir korku salınır ki bu asla anlatılmaz.
Bu topraklarda kahramanlar hiç tükenmedi. Bedirde başlayan kahramanlığın 1453’den bu yana yayılan kökleri… İşte o ruh… Hala o güç cesaret yürümekte… Nasıl ki Çanakkale’de en ağır top atışlarına göğüs geren Türk askeri… Bugün en büyük kumpaslara, tuzaklara ve hain pusulara göğsünü siper eden kahraman Mehmetçiğe, kahraman Polisimize çok şeyler borçluyuz. Bir gecelik huzurlu ve güvenli uykumuzda en büyük emeği olan askerimiz en zor koşullarda görevini icra etmekte.
Yurdun hangi köşesi olursa olsun ebedi huzur âlemine gidenler ardında hüzünlü bir ocak bırakmış bugün. Sevgiye en çok ihtiyacı olan insanlar… Onlara çok şeyler borçluyuz biz… Bu kahramanlığın kalıntıları unutulmaz… Birçoğunun cesareti düşmanların yüreğine korku salmakta. Unutulmamalı ki Türk askeri tarihinde en büyük zaferleri oluşturmuş! Memleket dedin mi? Kanının son damlasına kadar mücadeleden hiç çekinmez… Türk askeri, Mehmetçik en amansız düşmana karşı gücüne bir o kadar güç kadar.
Şu an bir mevzide bir siper de bizim güvenliğimiz için en zor koşullarda gözünü kırpmadan bekleyen kahraman askerlerimiz var. Yüreğindeki hasreti ve özlemi ile eli kanlı katillere aman vermiyor… Kimileri yüreğimize acı bir hüzün, kimileri kahramanlığı ile büyük bir mutluluk bırakıyor.
Şu hiç unutulmamalı; Geride kalan öksüz yetim yavrulara, anne ve babalara ve hasreti hüzne boğulan anıları ile avunan sevgililere hepimiz sahip çıkmalıyız… Onları çaresiz kimsesiz bırakmamalıyız.
Bugün yıkıntıların ve hain tuzakların arasında kurtarılmayı beklenen bir el, bir ses gözetleyen Askerlere minnet borçluyuz. Onlara en güzel ve en kutsal dualarımızı ayırmalıyız.
Cesaret güçlerini körüklemek için düşmana en büyük korkuyu salmak için tarihimizin en şanlı destanlarını yazanlara Rabbimize en yakın olduğumuz dualarımızda yer ayıralım. Allah onlardan, Onları bu vatan için yetiştirenlerden ve bütün sevdiklerinden razı olsun.
Yüce Rabbim bizleri de o çok yüce “Şehitlik” mertebesi ile şereflendirsin.
Vatanını milletini ve İslam’ı daima savunan koruyan kullarından eylesin.
Amansız acımasız düşmanların her türlü tuzaklarından korusun…
